பல்லவி
உதித்ததே பாராய் – வெளிச்சந்தான்
உலகத்தின் ஒளியாய்
அனுபல்லவி
உதித்ததே உலகினி லோப்பற்ற பேரொளி,
அதிசயப் பிரபையை அற்புதமாய் வீசி
சரணங்கள்
1. இதயத்தி லிருண்டு – குளிர் மிகக்
கதித்துமே மருண்டு,
மதிகெட்டு வழி விட்டு மருளுக்குள்ளகப்பட்டு
கதியற்ற பாவிகட்குக் கதிர்விட்டு சுடர் விட்டு – உதி
2. பரனடி மறந்து – தமக்குள்
உரிமையைத் துறந்து,
மரண இருளில் மயங்கித் திரிவோர்க்கு
அருணோதயம் போலனாதிச் சுடரொளி – உதி
3. திரிவினை தீர – இயேசையன்
திருப் பாலனாக
மருள கன்றிருள் மாய மன்னன் தாவீ திறை
வரிசையின் வேர், விடிவெள்ளி நட்சத்திரம் – உதி
4. அகம் பிணி யுடைய ஆத்துமாக்க
ளாரோக்ய மடைய
தகனிக்கு மக்கினி தகதக வென்று தன்
ததியோடு கதிர் வீசியே நீதிச் சூரியன் – உதி
5. வெளிச்சத்தில் நடப்பா ரிடறியே,
விழுந்துமே போகார்!
வளரும் பக்தி, விசுவாசம், பரிசுத்தம்,
அளவற்ற கிறிஸ்தேசு அண்ணலா மாதித்தன் – உதி
